Gwiazdo co świecisz na niebie,
Powiedz gdzie mam szukać chłopca swego,
którędy droga do niego.
Czy mam przejść morzami,
Czy też iść górami,
Gdzie jest świat jego,
Czy dojdę kiedyś do niego.
Chciałabym o gwiazdo
By był on dobry i troskliwy
i kochał swą dziewczynę
tak jak ona jego.





Tyle słów o miłości
pchało się na kartkę
aż powstał korek uliczny
i żadne nie mogło dojechać.
Starałam się je uporządkować,
machałam długopisem
lecz powstał jeszcze większy chaos.

Stoję bezsilna na skrzyżowaniu linijek,
które miały być autostradą do twoich myśli
po której wjechałabym słowami jak motyle.

Moim szczęściem był on
wciąż smutny i niezadowolony
Był piękny jak ten świat
lecz było mi kogoś brak.
A brak mi było ciebie,
w mych oczach widzę cię
zawsze słonecznie i pięknie.
A gdy widzę uśmiech twój
serce me raduje się.
Dopiero teraz zrozumialam
co znaczy uśmiech ten
bo właśnie wtedy cię kochałam
a to był tylko sen.

Piszę ten liścik miłości
do słońca jasności
jest dużo pozdrowień
lecz mało śmiałości.

Ty jesteś tam a ja tu
czekamy na siebie kiedy się spotkamy.
Blady księżyc wschodzi na niebie
tak moje oczy tęsknią do Ciebie.
a do serca szepcze......

Smutne są słowa, gdy giną bez echa
samotny jest uśmiech , gdy ból się uśmiecha.
Smutne będzie serce moje
gdy zapomnisz o mnie.
Powiedz dlaczego na świecie
tak dziwnie plotą się dni,
że zawsze ktoś za kimś tęskni,
że zawsze któs o kimś śni.
I czemu szczęscie ucieka,
gdy zdaje się blisko być.
I człowiek znów musi czekać,
i nadal w tęsknocie żyć.

Żegnaj mi, żegnaj kochanie
żegnaj na zawsze, to rozstanie.
Już nigdy więcej nie zobaczę
blasku twych oczu,
a tak bardzo bym chciała mieć zawsze
przy sobie płąnącą czerwień ust twoich.

Już nigdy nie usłyszę
szumu twych słow ubóstwionych,
i nie zobaczę twych włosów rozwichrzonych.
A tak chciałabym widzieć cię zawsze
gdy biegniesz do mnie szalony
z wyciągniętymi rękoma,
ale no cóż, już trudno.
Żegnaj więc, żegnaj na zawsze
To rozstanie.

Na liściu pięknej akacji
Napiszę słow pięknych kilka
Dla ciebie będę kwiaty zrywała
I w kolorowych listach wysyłała.
A teraz idż już idż kochanie.

Wiatr wskazówki w zegarze popycha
Czas leci jak jak ptak w powietrzu
Już muszę iść, czas na mnie,
Więc pocałuj mnie na pożegnanie.

Odszedłeś ode mnie daleko.
Pozostawiłeś tęsknotę i żal.
Moje serce na ciebie wciąż czeka
I hartuje się z bólu jak stal.
Ty nie wiesz, nie rozumiesz
I z miłości mojej smiejesz się.
Inne usta w tej chwili całujesz
I do innej mówisz "kocham cię".
Lecz przyjdzie taki czas, gdy i ją porzucisz
Jak porzuciłeś mnie.
Wówczas do mnie wrócisz
Lecz ja ci powiem - dobranoc, spóżniłeś się.